Araştırma Görevlisi Çağla Duran, "Ergenlik dönemi boyunca birey kendisini tanımaya ve bulunduğu toplumun kurallarını öğrenmeye başlar. Bu dönemdeki bireylerde ailelerinden yeterli destek ve deneyim fırsatı bulanlar için ergenlik dönemi daha sakin ve başarılı bir şekilde geçebilmekte. Ergenlik dönemindeki çocuklar, ebeveynlerine sıklıkla “Seninle konuşmak istemiyorum, beni anlamıyorsun.” gibi cümleleri onlara söylerler. Ergenlikten önce kurulan kolay iletişimde, ergenliğin başlaması ile çatışmalar artar" diye konuştu.
Son araştırmalar insan beyninin ergenlik döneminde belirgin bir gelişme gösterdiğini açıklayan Duran şöyle devam etti: "Karar verme, yargılama ve kontrol için zihinsel kapasite yirmi dört yaşına kadar gelişmekte. Ergenlik döneminde hormonlar duyguları şekillendirmede önemli rol oynuyor. Ancak bunun yanı sıra ergenlikteki değişimin diğer bir nedeni de, ergenin kimlik arayışı ve kim olduğu konusunda yaşadığı belirsizlik. Ergen, toplumsal cinsiyet rolleri, inanç, ilişkiler gibi birçok konuda kendini sorgulamaya ve keşfetmeye başlar. Ergenlik; cinsel kimliği kabullenme, ana babaya bağımlılıktan kurtulma, toplumsal yerini araştırma ve bir mesleğe yönelme çabalarının gösterildiği bir dönemdir"
Ergenlik dönemindeki çocukların genellikle arkadaş ortamında popüler olan akranlarını, çevresinde güçlü gördüğü karakterleri model aldığını vurgulayan Duran, "Bu bağlamda ebeveynlerle tartışmalar sıklıkla yaşanabilir. Her an patlamaya hazır olan genç / ebeveyn çatışmaları her ne kadar dışarı çıkma, ders çalışma, ev işi ve saygı ile ilgili nedenler gibi görünse de, bir ergenin asıl odağı bir ebeveyninin olgunluğudur. 'Hayır, bu gece dışarı çıkamazsın' gibi cümleler genç için, sosyal yaşamına müdahale edilmesinden çok, kendi kararlarını vermesi için ebeveyninin kendisine güvenmediği anlamına gelir. Ergen bu durumu, sadece haksızlık değil; aşağılayıcı olarak da yorumlayabilir. Küçük gibi görünen olaylar bile büyük tepkilere yol açabilir. Ebeveynlerin kullandıkları 'Anahtarlarını aldın mı?', 'Kapıyı kilitlemeyi unutma.' gibi ifadeler genellikle ergenleri sinirlendirir, çocuk özünü ona hatırlattığı için ebeveynlerini suçlarlar. Ergenler, ebeveynlerinin tanıdıklarını düşündüğü çocuk olmadığını göstermek için ebeveynleriyle ilişkilerini değiştirmek için savaşırlar" dedi.
Arş. Gör. Çağla Duran, açıklamasını şöyle sonlandırdı: "Sağlıklı ebeveyn ergen iletişimi için ebeveynlerin mutluluk, mutsuzluk gibi çeşitli duyguları ifade etmesi, ben dilini kullanmaları çeşitli önlemlerdendir. Bir ergenin hedefi her zaman, sevdiği ebeveynlerinin onayını, takdirini almak ve saygısını kazanmaktır"
